Opanowanie sekwencji Tai Chi (Taiji) i wprawienie Chi (Qi) w gładkie krążenie w koordynacji z oddechem i wykonywaniem poszczególnych postaw zajmuje w normalnych warunkach przynajmniej trzy lata. Następny etap to nauka przenoszenia Qi i rozwinięcie równowagi Qi. Po jego ukończeniu, adepta czeka jeszcze wiele pracy, aby zostać uznanym za doświadczonego praktyka sztuki walki zwanej Tai Chi Chuan. Konieczne jest również poznanie metod Tai Chi, które wzmacniają Qi (energię) i rozwijają poczucie obecności przeciwnika w trakcie wykonywania sekwencji, a na koniec trening Jin (siły bojowej).

Od najdawniejszych czasów Tai Chi Chuan jest uznawane za jeden z najbardziej sku­tecznych sposobów zachowywania zdrowia. Aczkolwiek tego "skarbu" nie ujawniano społeczności chińskiej aż do początków XX stulecia. Od tej pory Tai Chi Chuan zostało sze­roko zaakceptowane jako najpopularniejsze ćwiczenie zdrowotne w bojowym Qigong. W niniejszym artykule porównamy Tai Chi z innymi formami bojowego Qigong, aby wskazać na jego skuteczność w poprawianiu zdrowia i zapobieganiu chorobom.

Teoria Tai Chi Chuan (pinyin: Taijiquan) jest bardzo głęboka, wręcz niezgłębiona. Uczenie się, badanie, dociekanie i praktyka zajmują wiele lat zanim stopniowo zacznie się chwytać klucz do całej sztuki i „przekracza bramy świątyni”. Im więcej się uczysz tym prawdopo­dobnie mniejsze będzie poczucie, że coś rozumiesz. Przypomina to studnię bez dna lub bezmiar wielkiej rzeki. W starożytności stworzono listę pięciu mentalnych „klu­czy'', które student Tai Chi Chuan potrzebuje aby osiągnąć wyższe poziomy w tej sztu­ce. Oto ona:

Yue Huan,Zhi

Dzięki spotkaniu dr Yang, Jwing-Ming’a z jego pierwszym nauczycielem Tai Chi Chuan (Taijiquan) wielkim mistrzem Kao Tao (高濤) poznaliśmy pełny rodowód stylu Yang Tai Chi Chuan praktykowanego w YMAA. Najciekawszym odkryciem jest fakt, iż Yang Chengfu znany jako popularyzator zdrowotnych aspektów Tai Chi Chuan posiadał także studentów trenujących bojowe zastosowania Tai Chi (Taiji).