Ostatnia aktualizacja 7 stycznia, 2010
Mówi się, że styl ten stworzyła kobieta imieniem Fang, Qi-Niang we wczesnym okresie Qing Kangxi (1662-1723 r. n. e.). Według książki Tezy Pięści Białego Żurawia (Bai He Quan Lun) w Lishui, w prowincji Zhejiang w okresie tym żył stary mistrz Fang, Zhen-Dong (inaczej zwany Fang, Zhang-Guang), który uczył swoją córkę Fang, Qi-Niang sztuki walki. Fang, Qi-Niang często chodziła nad rzekę blisko jej domu, by obserwować jak żurawie polują, bawią się w wodzie, skaczą, potrząsają ciałem, krzyczą i śpią.
Po tych obserwacjach połączyła ona techniki nauczane przez ojca z ruchami żurawi, stwarzając styl Południowego Białego Żurawia. Z książki Zapiski okręgu Yongchun: numer 24, Lokalne zręczności (Yongchun Xian Zhi, 24 Juan, Fang Ji Zhuan) wiemy, iż Fang, Qi-Niang przekazała styl żurawia Zheng, Li z okręgu Yongchuni. Od tego czasu styl Białego Żurawia zyskiwał coraz większą popularność w południowych Chinach, szczególnie w Fuzhou, Yongchun, Fuqing, Changle i Putian w prowincji Fujian. Dotarł również na Tajwan i południowo-wschodniej Azji.
Po wielu latach rozprzestrzeniania się i rozwoju powstały cztery odmiany stylu Białego Żurawia. Są to: Zong He Quan (Pięść Rodowa Żurawia), Shi He Quan 
(Pięść Jedzącego Żurawia), Fei He Quan (Pięść Latającego Żurawia) i Ming He Quan (Pięść Krzyczącego Żurawia). Mówi się o tych odmianach, że:
Latający jest tak wspaniały jak wielki ptak Roc rozkładający swe skrzydła. Roc jest w Chinach legendarnym wielkim ptakiem. Kiedy Latający Żuraw walczy, jego ręce są jak ten wielki ptak, gdy trzepocze skrzydłami: silne i potężne. Gdy walczy Krzyczący Żuraw używa do tego krzyku, który jest bardzo głęboki. Okrzyk nie tylko prowadzi Qi na zewnątrz, ale również uspokaja oddech. W Trzęsącym Żurawiu (Pięść Rodowa Żurawia) praktykujący jest jak duży niedźwiedź, gdy się przebudzi, wolny ale potężny. Kiedy praktykujesz Jedzącego Żurawia używasz dłoni jak dziobu do atakowania przeciwnika.
Mistrz Południowego Białego Żurawia, a dokładniej jego odmiany – Rodowego lub Trzęsącego się Żurawia (Zong He Quan lub Zhan He Quan). Mistrz Cheng będąc dzieckiem rozpoczął swój trening sztuk walk u swojego dziadka ucząc się Taizuquan. Mając piętnaście lat zaczął się uczyć Białego Żurawia od mistrza Jin, Shao – Feng. W ciągu 23 lat treningu u mistrza Jin, Cheng poznał kompletny system Rodowego Żurawia. Po śmierci mistrza, on i jego trzech kolegów pozostali razem przez trzy lata by chronić grób mistrza Jin, Shao – Fenga, następnie się rozdzielili. Mistrz Cheng osiadł na górze Gu Qi Feng na Tajwanie, żyjąc tam niemalże jak pustelnik. Tam też między innymi przyjął na swojego ucznia Yang Jwing Minga, który w ciągu trzynastu lat treningu stał się ekspertem w stylu Białego Żurawia. W 1976 roku Mistrz Cheng, Gin – Gsao zmarł nie zdążywszy przekazać w całości swojej sztuki swoim uczniom.